David Woodard
Woodard árið 2013
Fæðingarnafn	David Woodard
Önnur nöfn	Óþekkt
Fædd(ur)	6. apríl 1964
Dáin(n)	Óþekkt
Uppruni	Santa Barbara, Kalifornía, BNA
Hljóðfæri	Óþekkt
Tegund	Óþekkt
Raddsvið	Óþekkt
Tónlistarstefnur	Óþekkt
Titill	Óþekkt
Ár	Óþekkt
Útgefandi	Óþekkt
Samvinna	Óþekkt
Vefsíða	Óþekkt
Meðlimir
Núverandi	Óþekkt
Fyrri	Óþekkt
Undirskrift

David Woodard (fæddur 6. apríl 1964) er bandarískur rithöfundur, tónskáld og hljómsveitarstjóri. Á tíunda áratugnum fann hann upp orðið prequiem, samsuða af preemptive (fyrirbyggjandi) og requiem (sálumessa), til þess að útskýra Búddistaiðkun hans sem var að semja tónlist til flutnings á meðan eða stuttu fyrir dauða þess sem hún er um.^[1][2] Árið 2001, Timothy McVeigh bauð Woodard að framkvæma tónlist á meðan hann dó.^[3]

Los Angeles memorial services, þar sem Woodard hefur verið stjórnandi eða tónlistarstjóri fyrir til dæmis borgaraþjónustu sem var haldin árið 2001 á Angels Flight togbrautinni sem heiðraði Leon Praport, sem dó í slysi, og Lola, slasaða ekkju hans.^[4][5] Hann stjórnaði líka dýralífssálumessum, þar á meðal fyrir Brúnann Kaliforníupelíkana á strönd þar sem hann hafði fallið niður.^[6]

Woodard er þekktur fyrir eftirlíkingar hans af Draumavélinni, lampi sem hefur mild hugbreytandi áhrif, sem hafa verið sýndir á listasöfnum um allan heim. Í Þýskalandi og Nepal er hann þekktur fyrir framlög sín til bókmenntatímaritsins Der Freund, það á meðal skrif hans um karma innan dýrategundar, meðvitund plantna og Nueva Germania nýlenduna í Paragvæ.^[7]

Menntun |

Woodard var menntaður í The New School for Social Research og Kaliforníuháskóli í Santa Barbara.^[8]

Nueva Germania |

Árið 2003 var Woodard kosinn borgarfulltrúi í Juniper Hills (Los Angeles sýslu), Kaliforníu. Sem borgarfulltrúi laggði hann til systrasambands milli þeirra og Nueva Germania, Paraguay. Til þess að flýta fyrir áætlun sinni ferðaðist Woodard til fyrrum grænmetisætu / femínista draumalandsins og hitti þar borgarstjórann. Eftir þessa fyrstu heimsókn ákvað hann að hætta við en fann þarna efni fyrir framtíðarskrif. Það sem hann var sérstaklega áhugasamur um voru frumstæðu transhumanista hugmyndir hins íhugandi Richard Wagner og Elizabeth Förster-Nietzsche, sem ásamt eiginmanni sínum Bernard Förster stofnaði og bjó á nýlendunni á milli 1886 og 1889.^[8]

Frá 2004 til 2006 leiddi Woodard fólk í fjölmarga leiðangra til Nueva Germania, og vann þannig stuðning Varaforseti Bandaríkjanna Dick Cheney.^[9] Árið 2011 veitti Woodard svissneska skáldsagnahöfundinum Christian Kracht leifi til að gefa út persónulegar bréfaskriftir þeirra, sem að mestu leiti voru um Nueva Germania,^[10] í tveim bindum undir innprentun University of Hanover, Wehrhahn Verlag.^[11] Um bréfaskriftirnar sagði Frankfurter Allgemeine Zeitung, “[Woodard og Kracht] eyða mörkunum á milli lífs og lista.”^[12]Der Spiegel hélt fram að firsta bindið, Five Years, Vol. 1,^[13] væri “andlegt undibúningsverk” fyrir næstu skáldsöguna sem Kracht skrifaði Imperium.^[14]

Samkvæmt Andrew McCann, “Ferðaðist Kracht með Woodard til þess sem eftir var af staðnum, þar sem afkomendur upprunalegu landnámanna búa við harkalega skertar aðstæður. Eins of bréfaskriftirnar sýna, þá hafði Kracht fullnægt ósk Woodard um að efla menninguna í samfélaginu, og að byggja lítið Bayreuth Óperuhús á staðnum þar sem fjölskylduhús Elizabeth Förster-Nietzsche stóð einu sinni.”^[15][16] Á undanförnum árum hefur Nueva Germania orðið að mildari áfangastað, með gistiheimili og tímabundið sögusafn.

Draumavél |

Frá 1989 til 2007 byggði Woodard eftirlíkingar af Draumavélinni,^[17] tæki sem Brion Gysin og Ian Sommerville bjuggu til sem er gataður sívalningur, úr kopar eða pappír, sem snýst um rafmagnslampa—þegar horft er á það með lokuð augu getur það valdið ofsjónum svipað og eiturefnavíma eða draumar.^[18] Eftir að hafa gefið William S. Burroughs draumavél fyrir sýningu hans Ports of Entry í LACMA árið 1996,^[19] vingaðist Woodard við rithöfundinn og gaf honum “bóhem módel” (pappír) Draumavél í afmælisgjöf á 83 ára og síðasta afmæli hans.^[20][21] Sotheby's seldi einkasafnara fyrri Draumavélina á uppboði árið 2002, og seinni vélin er í Spencer Museum of Art á láni frá búi Burroughs.^[22]

Tilvísanir |

Tenglar |

 

Wikimedia Commons er með margmiðlunarefni sem tengist

David Woodard

 

Wikivitnun er með safn tilvitnana á síðunni

David Woodard

• BNF: cb16616878t
  


• GND: 1014196620
  


• ISNI: 0000 0003 5593 5615
  


• VIAF: 174755630
  


• WorldCat Identities: 174755630